شعری از من

بگذار بگذرد

سگان اندیشه از میان روح نا امیدم

و بلولد در من

کرم بیمار تخیل

بگذار بگذرد

بگذار نا توان بمیرم

بی هیچ امیدی از کامل شدن

و بیفتد بر خاک

سایه سیاه ترس هایم

بگذار آهویی باشم

پاره پاره در دهان سگی

بگذار چشم ببندم بر رویا

و چشم بگشایم بر هستی

من خورشیدی خواهم شد

که هر روز

از برق چشمانت طلوع خواهد کرد

ماهی یکشنبه 19 خرداد 1398 ساعت 19:45

نظرات 1 + ارسال نظر

نگاه

جمعه 24 خرداد 1398 ساعت 12:40 http://negahekohestan.blogsky.com

خیلی به فکرت بودم
سلام
حالت خوبه؟
نگرانت بودم
چون خیلی دوستت دارم قوی بودنت قشنگ و ستودنیه
تو داری به من یاد میدی
چون من مثل تو نیستم ولی میخوام باشم دعا میکنم شهامتشو پیدا کنم
دوستت دارم ماهی بدون باله
جهان سرشار از خیرخواهی خداست
در جواب اتفاقات تلخ زندگیم دلم میخواد این عبارت تاکیدی رو روزی 500 بار تکرار کنم
حتما اتفاقات خوب کمی اونطرفتر منتظرمونن